تبـي لهـا بـراق طيـبٍ لـه رعــــود
إن اجدبـت يمطـر علـى ريـف خـده

وإن نادته تكفـى لقـت عنـده الفـود
يشيــل عزتـهــا علــى قـــو زنـــده

كفه نفل وانفاس صدره لهـا عـود
وظلالــه الضــافـي بيــدهــا تـمــــده
خيال بلي
صح لسان
قصيده رائعه يعطيك العافيه